Halleluya!
De telefoontjes gingen nog geruime tijd door. Omdat ik bleef weigeren om wasmiddel voor haar te kopen, hield ze er op zeker moment mee op. Ze zei dat ik Sammie niet mee zou krijgen. Ik besloot om tegen de avond toch gewoon er naar toe te gaan en Sammie op te halen.Rond vijf uur belde Sammie om te vragen wanneer ik hem zou komen halen en tegen zessen stond ik bij hun aan de deur, zonder wasmiddel.
Het duurde een tijd eer de deur openging en ze ging ook meteen weer dicht toen ik geen wasmiddel kon overhandigen. Sammie stond achter de deur en smeekte me om toe te geven. Ook begon ze weer over het ophangen van de kerstslinger. (De Kerstslinger is een verhaal apart, dat ik Hannahs waanzin goed illustreert. Misschien moet ik het tzt eens op papier zetten!) Uiteindelijk bood ik aan om geld te geven voor het wasmiddel. Op die manier zou het losgeld voor dit weekend op twintig Euro komen. Daar ging ze niet mee akkoord. Ze eiste dat ik naar AH zou gaan en daar wasmiddel kopen. Daar zou ik minstens een uur zoet mee zijn, en bovendien ben ik te oud voor dat soort grapjes, dus dat gebeurde niet. Ik kreeg Sammie niet mee. Hoe Sammie dit alles ervaart behoeft geen uitleg.
Ik weet niet hoe de heer Vleugens dit rijmt met "kindfactoren in orde". Wat ook niet rijmt met "kindfactoren" is Sammie's rapport. Gaf ik enkele maanden geleden al aan dat ik een teruggang zag in zijn prestaties, nu bij zijn nieuwe rapport blijkt dat overduidelijk. Was Sammie enkele jaren geleden nog in staat om een groep over te slaan, en haalde hij ook verleden jaar nog voornamelijk zeer goede cijfers, nu wordt zijn rapport gedomineerd door voldoende's en ruim voldoende's. Dit is alles te wijten aan de voortdurende instabiele situatie en het nog steeds onthouden van een deel van zijn medicatie.
Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu nog maar eens: Ik houd de heer Vleugens verantwoordelijk voor iedere seconde die deze situatie langer duurt. Smoesjes als "wachten op wat de rechter bepaalt" zijn niet aan de orde. De heer Vleugens heeft ook een eigen verantwoordelijkheid. Net zoals hij de rechterlijke OTS heeft kunnen negeren op eigen verantwoordelijkheid en zijn wens deze te beëindigen tegen alle logica in heeft willen doorzetten, net zo goed kan hij nu op de rechterlijke uitspraak vooruit lopen en actie ondernemen. De heer Vleugens is niet geschikt als gezinsvoogd, net zo min als de heer Amalo. Dit soort figuren de verantwoordelijkheid geven over weerloze kinderen is misdadig.
Het duurde een tijd eer de deur openging en ze ging ook meteen weer dicht toen ik geen wasmiddel kon overhandigen. Sammie stond achter de deur en smeekte me om toe te geven. Ook begon ze weer over het ophangen van de kerstslinger. (De Kerstslinger is een verhaal apart, dat ik Hannahs waanzin goed illustreert. Misschien moet ik het tzt eens op papier zetten!) Uiteindelijk bood ik aan om geld te geven voor het wasmiddel. Op die manier zou het losgeld voor dit weekend op twintig Euro komen. Daar ging ze niet mee akkoord. Ze eiste dat ik naar AH zou gaan en daar wasmiddel kopen. Daar zou ik minstens een uur zoet mee zijn, en bovendien ben ik te oud voor dat soort grapjes, dus dat gebeurde niet. Ik kreeg Sammie niet mee. Hoe Sammie dit alles ervaart behoeft geen uitleg.
Ik weet niet hoe de heer Vleugens dit rijmt met "kindfactoren in orde". Wat ook niet rijmt met "kindfactoren" is Sammie's rapport. Gaf ik enkele maanden geleden al aan dat ik een teruggang zag in zijn prestaties, nu bij zijn nieuwe rapport blijkt dat overduidelijk. Was Sammie enkele jaren geleden nog in staat om een groep over te slaan, en haalde hij ook verleden jaar nog voornamelijk zeer goede cijfers, nu wordt zijn rapport gedomineerd door voldoende's en ruim voldoende's. Dit is alles te wijten aan de voortdurende instabiele situatie en het nog steeds onthouden van een deel van zijn medicatie.
Ik heb het al eerder gezegd en zeg het nu nog maar eens: Ik houd de heer Vleugens verantwoordelijk voor iedere seconde die deze situatie langer duurt. Smoesjes als "wachten op wat de rechter bepaalt" zijn niet aan de orde. De heer Vleugens heeft ook een eigen verantwoordelijkheid. Net zoals hij de rechterlijke OTS heeft kunnen negeren op eigen verantwoordelijkheid en zijn wens deze te beëindigen tegen alle logica in heeft willen doorzetten, net zo goed kan hij nu op de rechterlijke uitspraak vooruit lopen en actie ondernemen. De heer Vleugens is niet geschikt als gezinsvoogd, net zo min als de heer Amalo. Dit soort figuren de verantwoordelijkheid geven over weerloze kinderen is misdadig.
Ook mevrouw Heijnen verwijt ik in deze onjuist handelen. Ging ik er in eerste instantie nog van uit dat de vooorzichtige bewoordingen in haar rapportage ingegeven waren door haar wens Hannah niet al te zeer in een hoek te drijven, nu heb ik het vermoeden dat haar bedekte termen en het weglaten van al te krasse uitspraken mijnerzijds eerder ingegeven waren door de wens Bureau Jeugzorg en haar representanten te sparen. Immers wat niet in de rapportage staat, bestaat als het ware niet. Als een en ander mis loopt kan niemand iets verweten worden, het was immers niet bekend ... Voor mij is dit in zoverre een les dat ik in de toekomst alleen nog mee zal werken aan welk onderzoek dan ook als de vragen schriftelijk gesteld worden en ik ook mijn antwoorden schriftelijk mag geven. Dat lijkt mij de enige manier om te voorkomen dat zaken die ik belangrijk vind niet genoemd worden of anders voorgesteld.
Hannah schiet ondertussen de vogel af. Voor haar is inmiddels duidelijk dat Nederland een land is waar je welliswaar op gezette tijden voor de rechter moet komen voor een schijnvertoning, verder echter ongehinderd je gang kunt gaan. Aan rechterlijke uitspraken hoef je je niet te houden, medewerkers van jeugdzorg zijn slappe zakken die je naar je hand kunt zetten, je kind kun je behandelen als een marionet en chantage en diefstal blijven ongestraft. Halleluya!